کالیفرنیا، بزرگترین ایالت تولیدکننده غذا در ایالات متحده، استفاده از سم کلرپیریفوس را بعنوان یک حشره کش که سبب مشکلات عصبی و اختلال در عملکرد مغز کودکان می شود، ممنوع کرد. جینا سولومون، محقق موسسه بهداشت عمومی و استاد بالینی دانشگاه کالیفرنیا و معاون سابق دبیر سازمان حفاظت از محیط زیست کالیفرنیا، شواهد علمی را توضیح می‌دهد که کالیفرنیا را وادار به این اقدام کرده است.
کلرپیریفوس یک آفت کش ارزان و موثر است که از سال 1965 در بازار عرضه شده است. همانند سایر حشره کش های ارگانوفسفره، کلرپیریفوس برای کشتن حشرات با مکانیسم مهار آنزیمی به نام استیل کولین استراز طراحی شده است. مهار این آنزیم سبب تشنج و مرگ حشرات می شود. تمام حشره کش های ارگانوفسفره برای انسان نیز سمی و بالقوه کشنده هستند. تا سال 2000، کلرپیریفوس در خانه ها نیز برای کنترل آفات استفاده می شد.
محققان اولین مطالعه را در سال 2003 منتشر کردند که کلرپیریفوس را با آسیب های احتمالی رشدی در کودکان مرتبط می کند. آنها در خون بند ناف کودکانی که وزن و طول بدن کمتری داشتند، سطوح بالای متابولیت کلرپیریفوس (ماده ای که هنگام تجزیه آفت کش در بدن تولید می شود) را ردیابی کردند.
مطالعات بعدی که بین سال‌های 2006 تا 2014 منتشر شد، نشان داد که همان نوزادان دارای تأخیرهای رشدی بودند که تا دوران کودکی ادامه داشت. نمرات تست‌های استاندارد رشد این کودکان پایین بود و اسکن‌های MRI مغز آنها تفاوت هایی با کودکان سالم را نشان داد.
در سال 2016، سازمان بهداشت و سلامت ایالات متحده ارزیابی جامعی از اثرات بالقوه کلرپیریفوس بر سلامتی انسان را منتشر کرد. این مطالعه بر بررسی های اپیدمیولوژیک منتشر شده از سال 2003 تا 2014 در دانشگاه کلمبیا متمرکز بود که تأثیرات رشدی را در کودکان در معرض کلرپیریفوس نشان داد. محققان کلمبیا سطوح کلرپیریفوس را در خون بند ناف مادران در هنگام تولد تجزیه و تحلیل کردند و EPA تلاش کرد تا محاسبه کند که چه مقدار کلرپیریفوس ممکن است در طول بارداری در معرض آن قرار گرفته باشد. بر اساس این تحلیل، دولت اوباما به این نتیجه رسید که کلرپیریفوس را نمی توان به طور ایمن استفاده کرد و باید ممنوع شود. با این حال، دولت ترامپ در سال 2017 این تصمیم را تغییر داد و استدلال کرد که این ادعا هنوز قطعی نشده است و نیاز به مطالعه و بررسی بیشتر دارد.
سه مقاله جدید در مورد در معرض قرارگیری در دوران بارداری با کلرپیریفوس که در سال‌های 2017 و 2018 منتشر شده‌اند، این ابهام را حل کردند. این ها مطالعات مستقلی بودند که بر روی موش‌ها انجام شد و تأثیرات ظریف را بر یادگیری و رشد ارزیابی کرد. نتایج واضح بود: در دوزهای کمتر از مواردی که استیل کولین استراز تحت تأثیر قرار می گرفت، کلرپیریفوس باعث کاهش یادگیری، بیش فعالی و اضطراب در نوزادان موش شد. نتایج به طرز اعجاب آوری شبیه به اثراتی بود که در مطالعات اپیدمیولوژیک انسانی مشاهده شد و نگرانی‌های بهداشتی در مورد کلرپیریفوس را تأیید کرد.
در اکتبر 2019، ایالت کالیفرنیا با استفاده از این مطالعات جدید اعلام کرد که بر اساس توافقنامه قابل اجرا با تولیدکنندگان سموم کشاورزی، فروش کلرپیریفوس به فروشگاه های توزیع کننده کالیفرنیا تا 6 فوریه 2020 پایان می یابد و این مراکز اجازه نخواهند داشت پس از 31 دسامبر 2020 از آن استفاده کنند یا به فروش برسانند. هاوایی قبلاً کلرپیریفوس را ممنوع کرده است و ایالت نیویورک نیز در حال حذف تدریجی آن است. سایر کشورها نیز در حال بررسی اقدام هستند.
